Narodziny walca angielskiego nastąpiły na początku XX wieku, a mianowicie w 1920r. – w Anglii. Za prekursora walca angielskiego uważa się brytyjskiego nauczyciela tańca Victora Silvestera. Podstawowe figury, z których komponowana jest choreografia tego tańca, oparte są na ruchu po linii ukośnej. Daje to w efekcie płynność, harmonijność i względną łatwość poruszania się dookoła parkietu, w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara. Styl angielski bazuje na naturalnych ruchach ciała partnerów.
To taniec swingowy, wirowy oraz metronometryczny. Melodia walca angielskiego często przypomina szczęśliwe chwile letnich wieczorów, a także piękną romantyczną muzykę. Te delikatne, rytmiczne melodie „chwytały za serce” całe pokolenia powodując, że dzisiaj walc jest lubiany na całym świecie. Walc angielski powinien tworzyć długie linie, zachowując dystyngowany charakter stylu. Jest tańcem słynącym z romantycznego charakteru oraz wolnego taktu.