Ta strona korzysta z plików cookies. Zapraszamy do zapoznania się z naszą Polityką prywatności.
Polityka prywatności
Pliki cookie są niewielkimi plikami tekstowymi, które są wykorzystywane przez strony internetowe i zapisywane w pamięci Państwa urządzenia (np. komputera lub telefonu). Pliki te informują nas np. o tym, czy wcześniej odwiedzali Państwo naszą stronę internetową.
Standardowo pliki Cookie są wykorzystywane aby:
usprawnić działanie stron internetowych i dostarczyć bardziej spersonalizowaną treść,
uprościć działanie stron internetowych,
monitorować ruch na stronach internetowych, aby lepiej zoptymalizować stronę.
Wykorzystywane przez nas pliki cookie są bezpieczne i nie powodują żadnych zmian w oprogramowaniu na Państwa urządzeniach.
Podczas przeglądania naszych stron internetowych mogą Państwo zablokować lub usunąć pliki cookies wykorzystując do tego ustawienia Państwa przeglądarki. W zależności od tego z jakiego urządzenia Państwo korzystają, metody konfiguracji plików cookie mogą się różnić i z reguły będą opisane w menu pomocy (lub instrukcji do obsługi urządzenia).
Informacje na temat zmian w plikach cookie w najpopularniejszych przeglądarkach znajdą Państwo poniżej:
Tango to taniec, którego należy poszukiwać wśród tańców niewolników afrykańskich, których rytmy poprzez Kubę i Meksyk dotarły na tereny Argentyny, dokładnie w okolicę Rio de la Plata, około 400 lat temu.
Pierwsze Tango powstało z muzyki gitar, a kroki dostosowane były do wysokich butów z ostrogami, noszonych przez pastuchów. Nazwa tańca ma również swoje źródło w kulturze afrykańskiej, a ściśle w tańcu zwanym „Tangano”, od którego wzięło swoją nazwę. Kształtowane było wiekami przez liczne klasy i warstwy społeczne, różne nacje i kraje, a nawet kultury. Przeplata w sobie elementy tańców niewolników pracujących na plantacjach i tańców różnych narodów i tych prymitywnych, jak też tych cywilizowanych.
Początkowo Tango miało złą sławę i uznawane było za zbyt nieprzyzwoite, by być dopuszczone na sale taneczne. Do Europy taniec ten trafił około 1910 roku również wywołując sprzeciwy. Wówczas to ze spelunek i szynków Tango trafiło na ulice miast, do tawern, sal tanecznych, restauracji a nawet salonów.
Papież Pius X potępił go, jako szkodliwy dla obyczajowości. Zmienił jednak zdanie, gdy osobiście zobaczył Tango w wykonaniu słynnego wówczas tancerza Casimira Ain i jego partnerki. Z czasem powstało tak wiele odmian Tanga, że w 1922 roku zwołano w Londynie konferencję, na której 300 zawodowych nauczycieli tego tańca opracowało jego klasyczny wzór.
W Tangu para tańczy w ściślejszym objęciu niż w innych tańcach. Ważne jest, aby mężczyzna prowadził prawym ramieniem, a także, by każdy krok kończony był z połączonymi stopami.
Rytm Tanga jest bardzo charakterystyczny, utrzymywany w takcie 2/4 lub 4/4. Każdy takt Tanga składa się z czterech równych uderzeń. Kroki wyliczamy: wolny, wolny, szybki, szybki, wolny, szybki, szybki, wolny.
Tajemnica uchwycenia dramaturgii Tanga leży w przyjęciu właściwej postawy i trzymania oraz uzyskaniu wrażenia charakterystycznego kociego ruchu stosowanego w czasie spaceru. Przedstawienie tego tańca jest esencją dobrych i złych stron ludzkiej natury – niewierności, rozczarowania, skrajnego smutku, pełni szczęścia i oczywiście prawdziwej i wiecznej miłości.
Tango to nie tylko taniec. Argentyńczycy twierdzą, że to styl życia, stan umysłu, filozofia. Tango to człowiek, taniec narodzony z ludzkiej natury, mówiący językiem uczuć i emocji, które dla nas każdego są zrozumiałe i bliskie.
„…OTO JEST TANGO – PIEŚŃ DOBYWAJĄCA SIĘ Z PIERSI BUENOS AIRES, NARODZONA W BIEDZIE NA PRZEDMIEŚCIACH PO TO, BY ZDOBYĆ CAŁY ŚWIAT…”
Skontaktuj się z nami, chętnie odpowiemy na każde pytanie KONTAKT