Quickstep

Quickstep w prze­ci­wień­stwie do in­nych tań­ców stan­dar­do­wych – nie po­sia­da wy­od­ręb­nio­nej hi­sto­rii i źró­deł po­cho­dze­nia. Ta eks­cy­tu­ją­ca, no­wa mu­zy­ka mia­ła za­sad­ni­czy wpływ na styl tań­ca to­wa­rzy­skie­go. Po­wol­ne tem­po Fok­stro­ta spo­wo­do­wa­ło, że or­kie­stry dla uroz­ma­ice­nia za­baw za­czę­ły gry­wać utwo­ry o szyb­szym tem­pie. I tak po­wsta­ła szyb­ka od­mia­na Fok­stro­ta – Qu­ick­step. Jest on w pro­stej li­nii sy­nem Fok­stro­ta i wnu­kiem Ra­g-ti­me’u. Wpraw­dzie utwo­ry mu­zycz­ne Fok­stro­ta i Qu­ick­ste­pa są bar­dzo do sie­bie po­dob­ne, pra­wie jed­na­ko­we, ma­ją to sa­mo me­trum, li­nię me­lo­dycz­ną, jed­nak róż­nią się od sie­bie tem­pem wy­ko­na­nia. Tem­po spra­wia, że obraz tań­ca się zmie­nia. An­giel­scy na­uczy­cie­le tań­ca nada­li mu od­po­wied­ni do za­po­trze­bo­wa­nia styl, okre­śli­li tem­po i usta­li­li fi­gu­ry pod­sta­wo­we.

Ży­wa mu­zy­ka, za­ska­ku­ją­ce kro­ki, po­god­ny i we­so­ły na­strój – oto wła­śnie Qu­ick­step. Jest to prze­strzen­ny ta­niec, opar­ty na kro­kach spa­ce­ru i chas­se, któ­ry do­brze pa­su­je do mu­zy­ki z czte­re­ma ude­rze­nia­mi w tak­cie. tak jak w Wal­cu, pod­sta­wo­we fi­gu­ry opar­te są na ru­chu po li­nii uko­śnej. Stan­dar­do­wym tem­pem dla te­go tań­ca jest 50 tak­tów na mi­nu­tę.

Qu­ick­ste­pa ofi­cjal­nie po raz pierw­szy za­tań­czo­no w 1927 ro­ku na słyn­nym tur­nie­ju tań­ca Star Com­pe­ti­tion. Dziś ta­niec ten wcho­dzi w skład pię­ciu tań­ców stan­dar­do­wych obo­wią­zu­ją­cych na tur­nie­jach ta­necz­nych i tań­czo­ny jest w ko­lej­no­ści ja­ko ostat­ni.

Za­glą­da­jąc do szko­ły tań­ca na­uczy­cie się kro­ków pod­sta­wo­wych Qu­ick­ste­pa, któ­re­go to, ze wzglę­du na cha­rak­ter te­go tań­ca, moż­na za­pre­zen­to­wać rów­nież na wła­snym we­se­lu, ja­ko ten pierw­szy ta­niec.

Je­śli jed­nak bo­icie się tak wy­so­ko mie­rzyć, po­zo­stań­cie wier­ni Wal­co­wi, któ­re­go pięk­ne nu­ty w mi­ły spo­sób roz­pocz­ną Wa­sze we­se­le.